Psychiatria

Objawy

Psychiatria jest dziedziną medycyny, która zajmuje się rozpoznawaniem i leczeniem zaburzeń psychicznych, a także psychoprofilaktyką.

Do zaburzeń czynności psychicznych dochodzi zazwyczaj w wyniku interakcji wielu czynników takich jak:

• czynniki psychogenne, związane z wydarzeniami życiowymi, stresem, mechanizmami radzenia sobie z sytuacją i typem osobowości,
• czynniki endogenne, obejmujące predyspozycje genetyczne, zaburzenia funkcji lub struktury mózgu,
• czynniki egzogenne, takie jak leki, alkohol, substancje psychoaktywne,
• czynniki somatogenne, np. schorzenia somatyczne i choroby ośrodkowego układu nerwowego.

Zaburzenia psychiczne, jeśli nie są odpowiednio rozpoznane i leczone mogą prowadzić do utrzymywania się, pogłębiania bądź nawrotów objawów. Często występują powikłania w postaci innych chorób psychicznych (np. „leczenie” depresji alkoholem nie spowoduje ustąpienia depresji, a może przyczynić się do powstania uzależnienia od alkoholu) i zaburzeń somatycznych (np. zaburzenia czynności układu odpornościowego u osób chorujących na depresję). Powikłania chorób psychicznych dotyczą też innych aspektów życia, takich jak: pogorszenie funkcjonowania w pracy, rodzinie, związkach, życiu społecznym i towarzyskim. Znacznemu obniżeniu ulega jakość życia.

Najbardziej rozpowszechnione objawy zaburzeń psychicznych to objawy z kręgu zaburzeń nastroju (obniżenie nastroju, smutek, przygnębienie, płaczliwość), zaburzeń lękowych (lęk wolnopłynący, zamartwianie się, lęk napadowy, objawy wegetatywne lęku tj. kołatanie serca, duszność, spocenie, drżenie rąk i inne), zaburzeń snu (bezsenność, nadmierna senność, koszmary senne), zaburzeń odżywiania (epizody objadania się, prowokowanie wymiotów, zaabsorbowanie dietą, wyglądem, jadłowstręt), zaburzeń związanych z występowaniem objawów omamowych i urojeniowych, obsesyjnych myśli lub czynności oraz zaburzeń seksualnych.

Wraz ze wzrostem długości życia coraz częściej rozpoznawane są otępienia obejmujące zaburzenia pamięci i sprawności intelektualnej. Niezwykle niepokojące są objawy związane z uzależnieniami od alkoholu, leków, narkotyków, a także coraz częściej pojawiające się we współczesnym świecie uzależnienia od pracy, internetu, zakupów, telefonu komórkowego, seksu i inne. Poza wyżej wymienionymi, niepokojący jest każdy objaw, który u danej osoby powoduje obawę, uczucie dyskomfortu psychicznego czy wpływa na funkcjonowanie w jakiejkolwiek dziedzinie życia.

Lekarze psychiatrzy często współpracują z psychologami i psychoterapeutami. Wielu psychiatrów jest jednoczenie terapeutami. Dzieje się tak dlatego, że połączenie leczenia farmakologicznego z metodami psychoterapeutycznymi daje lepsze i trwalsze rezultaty, niż stosowanie każdej z tych metod osobno.

Badanie psychiatryczne przebiega w formie rozmowy z pacjentem. W toku rozmowy zbierany jest szczegółowy wywiad lekarski, obejmujący nie tylko aktualne objawy, ich nasilenie, przebieg, przebyte choroby, wcześniejsze i aktualne leczenie, ale także dane dotyczące dzieciństwa, dojrzewania, przebiegu nauki, funkcjonowania rodzinnego, społecznego i zawodowego. Każdorazowo przeprowadzana jest ocena stanu psychicznego. Następnie ustalany jest plan postępowania diagnostycznego i jeśli to konieczne, zlecane są badania pomocnicze. Po ustaleniu rozpoznania możliwe jest zaproponowanie pacjentowi dostępnych metod leczenia. W leczeniu zaburzeń psychicznych bardzo ważna jest współpraca między lekarzem a pacjentem, wspólne sformułowanie planu działania i pracy nad istniejącymi problemami oraz współudział w ich rozwiązywaniu.

Do diagnozy dołącza się także wywiad z rodziną i osobami bliskimi, które zwłaszcza w chorobach psychicznych włącza się do współpracy w terapii.

Zajmujemy się rozpoznawaniem oraz leczeniem

• stanów depresyjnych i innych zaburzeń afektywnych
• zaburzeń lękowych i innych „zaburzeń czynnościowych”
• schizofrenii i zaburzeń pokrewnych
• zaburzeń psychicznych o podłożu organicznym